Άθλιοι άνθρωποι!!!

Ντρέπομαι που τριγύρω μου ζουν τόσο άθλιοι άνθρωποι που τα βάζουν με ανυπεράσπιστα ζώα.
Τι σόι άνθρωποι είναι; Δεν έχουν μέσα τους καμία λύπηση, κανένα έλεος, καμία ανοχή; Μόνο για το τομάρι τους, το τόσο άχρηστο νοιάζονται;
Πώς τους πάει η καρδιά να δολοφονούν τόσο εύκολα και τόσο ελαφρά τη καρδία ζωάκια που για κάποιους είναι η συντροφιά τους; Το κάνουν από κακία, για την πλάκα τους, για ποιο λόγο;
Σήμερα ξύπνησα από το κλάμα ενός μωρού-γατιού, που είχε χάσει τη μάνα του. Δεν το θεώρησα τίποτε σοβαρό κι έφυγα για κάποιες δουλειές. Γυρίζοντας σπίτι βλέπω το γείτονά μου με το φτυάρι να μαζεύει τα πτώματα δύο μικρών γατιών. Επειδή ξέρει πως έχω γάτα, με πιάνει με ήρεμο τρόπο να με ρωτήσει αν ξέρω πού είναι η γάτα μου. Πάνιασα! Ανέβηκα σφαίρα σπίτι μου. Σε δευτερόλεπτα στο μυαλό μου είχε σφηνωθεί η εικόνα της "κόρης" μου τουμπανιασμένης να κείτεται κάπου σε κάποιο χωράφι. Ευτυχώς η δική μου κοιμόταν μακαρίως μέσα στο καλάθι της.
Ξανακατέβηκα στο δρόμο να βοηθήσω να βρούμε τη γάτα του γείτονα, τη Μελίνα, τη μαμά των νεκρών μωρών-γατιών. Ψάξαμε αρκετή ώρα, για να τη βρούμε τελικά ψόφια και κοκκαλιασμένη κάτω από τον κάδο των απορριμμάτων.
Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Ποιον ενοχλούσε τόσο πολύ το ζωντανό; Ερχόταν στο σπίτι του γείτονα με τα μωρά της, έτρωγε, χαιδιολογόταν από την κόρη του γείτονά μου κι έφευγε. Ποιο το όφελος από το θάνατό της; Και με τέτοιο τρόπο μάλιστα. Με τόσο πόνο κι αγωνία.
Έχω κι εγώ μια γάτα. Την έχω πολλά χρόνια και την αγαπάω όσο τίποτε άλλο. Την έχω κυρά κι αρχόντισσα, συντροφιά και παρηγοριά. Πέρσι το χειμώνα που μου κρύωσε κι αρρώστησε με πυρετό, την κράταγα αγκαλιά όλο το βράδυ και την πότιζα νεράκι με το κουταλάκι για να μην αφυδατωθεί. Ξέρω πώς κάποια μέρα θα πεθάνει, όπως όλοι μας άλλωστε. Δεν είμαι σίγουρη πως θα μπορέσω να το χειριστώ, όταν κάποτε συμβεί. Μπορώ να το καταλάβω, όμως, και να το δεχτώ ως κάτι φυσιολογικό. Αλλά δεν μπορώ σαν ανθρώπινο πλάσμα να διανοηθώ το γεγονός να μου "φύγει" από φόλα. Με τίποτε! Δεν είναι δίκαιο.
Τι θα γίνει αν αύριο είναι η δική της σειρά; Άλλωστε είναι ζωάκι και δεν μπορώ να την περιορίσω μέσα στο σπίτι. Ούτε και καταλαβαίνει η ίδια, ώστε να μη φάει από τη φόλα.
Δεν μπορώ να ξέρω ποιος το έκανε αυτό και γιατί. Νιώθω ανήμπορη και αυτό με τρελαίνει.
Δεν είναι δίκαιο ... με τίποτε!!!