Χανιά

Δε θα ξεχάσω ποτέ το ταξίδι μου στα Χανιά.
Μια από τις ωραιότερες πόλεις που έχω δει.

Αλλά δεν ήταν τόσο το παλιό της παλιάς πόλης των Χανίων και του λιμανιού της που με κέρδισε όσο οι άνθρωποί της.

Αν και μόνη μου σε αυτό το ταξίδι δε με άφησαν να νιώσω τη μοναξιά μου. Όπου και να πήγαινα, ό,τι και να επισκεπτόμουν, όπου και να βρισκόμουν, πάντα κάποιος έβρισκε το χρόνο να μου μιλήσει, να κοντοσταθεί και να μου πει δυο κουβέντες.

Και φυσικά οι ρακιές! Πολλές ρακιές!Μα πάρα πολλές για έναν άνθρωπο που δεν πίνει.
Καφέ παράγγελνα, ερχόταν με τη ρακή του.
Ποτό ήθελα; Πρώτα έπρεπε να πιω μια ρακή με το σερβιτόρο ή τον ιδιοκτήτη/υπεύθυνο του μαγαζιού. Μιλάμε για πολλές ρακιές!

Και η ανθρωπιά τους είναι γεγονός. Δεν νοιάζονται για το παραμικρό, δεν ανησυχούν, δεν αγχώνονται, δεν προβληματίζονται. Ή τουλάχιστον ξέρουν τόσο μα τόσο καλά τη δουλειά τους ώστε να μπορούν άνετα να δείχνουν έτσι.

Σε ένα καφέ αποφάσισα να πληρώσω το σερβιτόρο την ώρα που μου τον έφερε, ώστε άμα θελήσω να φύγω βιαστικά να μην το ξεχάσω. Δε δέχτηκε τα χρήματα φυσικά. Χαμογελώντας μου είπε ...
"τι βιάζεσαι κοπελιά; ο ήλιος δεν έχει δύσει ακόμα !"
κι έφυγε για να ξαναέρθει με την καθιερωμένη ρακή.

Σε άλλο καφέ και ψαχουλεύοντας μέσα στη τσάντα μου για το πορτοφόλι μου, έβγαλα από λάθος τη θήκη των γυαλιών μου. Νόμιζα πως είχα ξεχάσει στο δωμάτιό μου το πορτοφόλι μου και το είπα στο σερβιτόρο ιδιαίτερα αγχωμένη. Δεν θορυβήθηκε καθόλου. Μου είπε απλά ...
"Δεν πειράζει! Την επόμενη φορά που θα έρθετε στα Χανιά! "

Αλλά όλους μα όλους τους ξεπέρασε ένας πιτσιρικάς σερβιτόρος.Έέπαιρνα τον πρωινό μου καφέ στο παλιό λιμάνι . Ήταν νωρίς το πρωί και στο καφέ ήμουν εγώ και άλλες 2 παρέες, ξένοι τουρίστες. Δυστυχώς εγώ ήμουν τρομερά στενοχωρημένη, τόσο που δεν ήθελα να βγάλω τα γυαλιά του ηλίου αν και ο ήλιος δεν ήταν ακόμα τόσο μα τόσο ενοχλητικός. Φέρνοντάς μου τον καφέ μου κοντοστάθηκε λέγοντάς μου να του πω αν χρειαστώ κάτι επιπλέον. Δεν χρειαζόμουν τίποτε επιπλέον. Σε λιγάκι ήρθε πάλι κοντά μου και μου είπε εμπιστευτικά ...
"δε χρειάζεται να στενοχωριέστε. Η θάλασσα τα ξεπλένει όλα!"

Και σας ρωτώ, ποιος θα το έλεγε αυτό εδώ στην Αθήνα;