Χαίρομαι να τα ακούω ξανά και ξανά ...

Σαν υγρασία πρωινή με ζωντανεύεις
στο αστραφτερό σου πουθενά με τριγυρνάς
με ρίχνεις στη φωτιά από ένα όνειρο και με ξυπνάς
γέμισε χώμα ο αέρας που αναπνέεις
το τελευταίο σου τσιγάρο έγινε σκόνη
πέρασε δίπλα μου η νύχτα σου αμίλητη σε μια οθόνη

όμως εγώ θα είμαι δίπλα σου κι ας άργησα
θα σε προλάβω στο λιμάνι ξημερώματα
θα πέφτουν γύρω μας μικρά βεγγαλικά
χιλιάδες χρώματα ...

από την εκπληκτική Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Ατέλειωτο βράδυ τρυπάς το σκοτάδι
τρυπάς την ψυχή και αφήνεις σημάδι
σε ένοχη μνήμη ο χρόνος με κλείνει
παίρνει πολλά λίγα μ' αφήνει

Αν μ' αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε σου βλέμμα
Αν μ' αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα
Αν μ' αγαπάς θα με θυμάσαι
κάθε στιγμή σε κάθε ψέμα
Αν μ' αγαπάς θα περνάς
το ίδιο δύσκολα με μένα ...

από τους Όναρ

απόψε μοιάζει ο ουρανός γαλάζια ξένη φυλακή
μικρό ταξίδι ο προορισμός που σε κανέναν δεν αρκεί
αρχή και τέλος η σιωπή
από πανύψηλο μπετόν και από παράθυρα κλειστά
φτιάχνει παγίδες το παρόν και καταστρέφει το μετά
ο χρόνος δέντρο στη φωτιά

Μα εγώ είμαι εδώ και σ' αγαπώ
χωρίς να ξέρω το γιατί
λίγο το φως μες την καρδιά
μα αυτό το λίγο μου αρκεί
να έχω έναν λόγο για να πω
όταν γυρίσεις να σε δω
το σ' αγαπώ όπως κανείς δε στο ' χει πει

Σεντόνι μαύρο και σατέν είναι της νύχτας η αγκαλιά
τα χείλη σμίγοντας θα βρουν αγκάθι πάνω στα φιλιά
μικρό το μέλλον μια γουλιά

Μα εγώ είμαι εδώ και σ' αγαπώ
χωρίς να ξέρω το γιατί
λίγο το φως μες την καρδιά
μα αυτό το λίγο μου αρκεί
να έχω έναν λόγο για να πω
όταν γυρίσεις να σε δω
το σ' αγαπώ όπως κανείς δε στο ' χει πει

από τον πολύ αγαπημένο μου Δημήτρη Κοργιαλά